Esparset(-coucha)
Onobrychis supina
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Sainfoin couché, Esparcette couchée.
Descripcioun :Esparset proun coumun que rebalo au sòu e que se recounèis à sis estendard mai long que li carèno. Li flour soun roso veinado de rouge. Li fru porton de pouncho mai o mens longo.
Usanço :Es uno bono erbo pèr la pasturo.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Onobrychis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Tepiero seco
- Basso mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Onobrychis supina (Chaix ex Vill.) DC., 1805
Erbo-à-nòu-camiso
Thapsia villosa
Apiaceae Umbelliferae
Nom en français : Thapsie.
Descripcioun :L'erbo-à-nòu-camiso trachis dins li relarg roucaious sènso aubre. Si fueio soun pelouso sus li dos faço, 2 à 3 cop divisado e penado emé li darrié tros pulèu óuvalo. D'aquéli d'en aut, soubro pu que la guèno espesso. Lis brout de flour jauno an de 12 à 30 rai sènso bratèio e li fru soun ala e porton ges de péu.
Usanço :La rusco de racino de sa cousino, Thapsia garganica, que trachis à l'entour de la Mar, es emplegado pèr sougna li mourdeduro de bèsti. Se fai peréu un emplastre. Sèmblo que l'erbo-à-nòu-camiso èi quàsi tant vertuouso, èi peréu di proun purgativo.
Port : Grando erbo
Taio : (0,3)0,5 à 1(2) m
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Thapsia
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 6 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Tepiero seco
- Cresten
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Thapsia villosa L., 1753